Zadłużenie Chorzowa - pytamy prezydenta o wizję i konkrety

Klub radnych PiS złożył do prezydenta Chorzowa p. Andrzeja Kotali interpelację, aby prezydent wskazał, w jaki sposób w przyszłości miasto będzie spłacać szybko rosnące obecnie zadłużenie gminy, z jakich środków, źródeł finansowania?

Od końca 2010 roku, gdy p. Andrzej Kotala objął urząd prezydenta Chorzowa, miasto zaczęło się szybciej zadłużać. W jedynie 6 lat zadłużenie Chorzowa podwoiło się (2010 r. – 74 mln z ł., 2016 r. – 170 mln zł.). Dziś to już kwota 207 mln zł., czyli niemal 3-krotność kwoty sprzed 8 lat. Od 2016 roku miasto korzysta z kredytu z Europejskiego Banku Inwestycyjnego. W planie jest skorzystanie w latach 2016-2021 z kredytu w łącznej kwocie 363 mln zł. Za 3-4 lata zadłużenie Chorzowa może przekroczyć 400 mln zł., a sama roczna obsługa zadłużenia będzie nas, wszystkich chorzowian, kosztować ponad 20 mln zł. To stawia finanse naszego miasta w zupełnie nowej, nieznanej w przeszłości, sytuacji.

Radni PiS nie są przeciwni sięgania po środki zewnętrzne dla realizacji ważnych inwestycji w mieście, zależy nam, aby miasto się rozwijało. Zauważamy jednak, że niezbędna jest także wizja sposobu spłacania w przyszłości powstałego zadłużenia. Z jakich środków, źródeł finansowania? Jesteśmy zdania, że jeżeli władze miasta zdecydowały się, aby tak zdecydowanie miasto zadłużać, to zarazem konieczna jest wizja określająca, w jaki sposób miasto będzie w przyszłości spłacać ten dług. W naszej ocenie na tym m.in. polega odpowiedzialne zarządzanie miastem.

Niestety, prezydent Chorzowa p. Andrzej Kotala, nigdy, przy żadnej okazji (uchwalania budżetu rocznego, uchwały o kredycie) nie przedstawił jakiejkolwiek wizji spłaty rosnącego zadłużenia Chorzowa i tej wielkości długu, która jest planowana za 3-4 lata.

W związku z tym, zwróciliśmy się do prezydenta miasta z wnioskiem, aby przedstawił, z jakich źródeł miasto Chorzów zamierza w przyszłości spłacać zaciągnięty dług. Jesteśmy świadomi, i stąd też nasze obawy, że spłaty te będą musiały się odbywać z wykorzystaniem realnej, wygospodarowanej gotówki, w sytuacji, w której nie będzie można już się zadłużać, a jednocześnie konieczne będzie zachowanie wszystkich podstawowych funkcji miasta, jak bieżące utrzymanie czy niezbędne, czekające nas w dalszej przyszłości, inwestycje.

Odpowiedź