Problem istniał z
interpretacją art. 14 ustawy o ochronie praw lokatorów, który mówi, że sąd
orzeka o prawie do otrzymania lokalu socjalnego w razie nakazu opróżnienia
lokalu (a nie lokalu socjalnego). Dlatego dopuszczalne były dwie interpretacje:
pierwsza – że sądy muszą orzekać o prawie do lokalu socjalnego tylko, gdy
eksmisja jest z lokalu niesocjalnego i druga – że obowiązek ten spoczywa na
sądach także wówczas, gdy eksmitowany mieszkał w lokalu socjalnym. Dotychczas różnie interpretowano ten przepis, choć w przewadze stosując tę ostatnią wykładnię.
SN uznał, że w wyroku eksmisyjnym z lokalu socjalnego sąd orzeka równocześnie o uprawnieniu osoby eksmitowanej lub braku takiego prawa do innego lokalu socjalnego. Równocześnie warto zaznaczyć, że taka zamiana lokalu socjalnego na inny socjalny nastąpi ze skutkiem obniżenia jego standardu.
SN uznał, że w wyroku eksmisyjnym z lokalu socjalnego sąd orzeka równocześnie o uprawnieniu osoby eksmitowanej lub braku takiego prawa do innego lokalu socjalnego. Równocześnie warto zaznaczyć, że taka zamiana lokalu socjalnego na inny socjalny nastąpi ze skutkiem obniżenia jego standardu.
Oczywiście sąd może orzec o braku uprawnienia do otrzymania
lokalu socjalnego np. gdy nakaz eksmisji dotyczy lokatora, który wykracza w sposób
rażący przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych
lokali w budynku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz